تنها دلیل شادی انسان + صوت

غم یک وضعیت نامتعادل در روح انسان است. لذا باید به دنبال درمان این بیماری باشیم نه اینکه سعی کنیم با آن کنار بیاییم! شاد و بانشاط بودن، شاخصی برای موفقیت ما در دینداری است. انسان مؤمن باید به نشاط دائمی برسد و حتی یک‌ذره غم نابه‌جا هم قابل پذیرش نیست. منتها باید بدانیم اساساً ریشۀ غم و شادی چیست؟ «شادی و نشاط حقیقی» کجاست و چگونه به‌دست می‌آید؟

ما انتظار داریم در نتیجۀ این بحث، انتظار آدم‌ها از شاد بودنِ خودشان افزایش پیدا کند، به دنبال شادی حقیقی و نشاط دائمی باشند، غم را یک بیماری مضرّ بدانند که برای آنها واقعاً مهلک است و اجمالاً اینکه موضعِ آنها نسبت به غم و شادی اصلاح شود.

انتظار دیگری که از این بحث داریم این است که آدم‌ها به دین و دینداران به عنوان مجموعه‌ای سرشار از غم و اندوه نگاه نکنند و فکر نکنند که دینداران انسان‌های غمگینی هستند. اگر دیدند که یک آدم دیندار، زیاد شاد نیست یا زیاد سرِ حال نیست، باید به این نتیجه برسند که دینداری او ایراد دارد. یعنی دیندارانِ غمگین را زیاد دیندار ندانند؛ نه اینکه دین را به غمگین کردن انسان متهم کنند.

جلسه اول: انسان چگونه شاد می شود؟ دریافت

جلسه دوم: غم های ناشی از شادی دنیوی دریافت

جلسه سوم: شاد بودن؛ شاخص موفقیت در دینداری دریافت

جلسه چهارم: اقدام اساسی برای شاد شدن حقیقی دریافت