// ۰۷ اسفند ۹۴ ، ۲۰:۲۰

در سال‌های اخیر موضوع سنجش شادی و هیجانات مثبت مردم کشورهای مختلف از سوی مؤسسات نظرسنجی نظیر «گالوپ» صورت می‌گیرد و نتایج آن سؤالاتی را به ذهن متبادر می‌کند. به عنوان نمونه، در سال 2013 ایران دومین کشور غمگین جهان معرفی می‌شود! مجله «فوربس» نیز در همان سال ایران را در رتبه یازدهم غمگین‌ها قرار می‌دهد...

گزارش‌های مذکور، واکنش‌های مختلفی را در میان تحلیلگران کشورمان ایجاد کرد و برخی افراد در تلاش برای علت‌یابی این موضوع به تبیین‌های منفعلانه‌ای روی آوردند و علت پایین‌بودن شادی مردم ایران را مواردی چون «تورم اقتصادی»، «نبود آزادی‌های اجتماعی»، «ترویج فرهنگ گریه» و ... اعلام کردند.

اما این تحلیل‌ها تا چه اندازه صحیح است؟ آیا صرفاً با پرسیدن چند سؤال ساده نظیر «به خوبی استراحت کرده‌اید؟ مورد احترام قرار گرفته‌اید؟ موقعیت لبخند و خنده زیاد برایتان پیش آمده است؟ موضوع جالب و تازه‌ای را یاد گرفته‌اید؟ شاد شده‌اید؟» می‌توان به درباره روحیات مردم همه جهان نظر داد؟

در این باره میزگردی را با حضور حجت‌الاسلام دکتر عباس پسندیده رئیس پژوهشکده اخلاق و روانشناسی اسلامی و نویسنده کتاب «الگوی اسلامی شادکامی» (رتبه برتر جشنواره علامه طباطبایی) و حجت‌الاسلام حمید رفیعی‌هنر پژوهشگر گروه روان‌شناسی اسلامی پژوهشکده اخلاق و روان‌شناسی، پژوهشگاه قرآن و حدیث برگزار کردیم .

pdf مصاحبه: دریافت

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی

دیدگاه ها  ۱

  1. دغدغه های تربیت | ۰۷ اسفند ۹۴ ، ۲۲:۴۸ | لینک
    با سلام
    چه موضوع مهم و جالبی

    موضوعی که حتما باید در مورد آن بررسی های جدی انجام گیرد.

    همان طور که در مصاحبه اشاره شدده، به نظر می رسد مؤلفه های شادکامی که در پرسشنامه های متداول وجود دارد، ملاک های مناسبی برای سنجش شادکامی ملت ها نیست.
    ولی حتی اگر با ملاک های مناسب و بومی هم بسنجیم، ظاهراً ملت ما در بحث آرامش، رضایت و شادکامی درونی، مشکلات عدیده دارند. هنوز خیلی با معیار اسلامی شادکامی فاصله داریم. 
    چطور ممکن است با معیار اسلام فاصله نداشته باشیم و با این حال، این آمار خودکشی و طلاق و افسردگی و ... در جامعه وجود داشته باشد. بر خلاف بسیاری از آمارها و گزارش های جهانی، در صدد مقایسه ی ایرانیان با دیگر ملت ها و تخطئه ی سیاست ها یا فرهنگ خودمان نیستم؛ ولی در هر حال، این نیست آن چه دین برای ما توصیف کرده.
    معتقدم دین و فرهنگ و سنت های ما اتفاقا به شدت باعث افزایش شادکامی واقعی و حتی ظاهری در زندگی های ما می شود (همان طور که علمای برجسته ی فراوانی دیده ایم که به شدت شاد و آرام بوده اند.) و اتفاقا اگر ملتی به شادکامی واقعی رسیده، از رهگذر عمل به شرایع اسلام بوده است (به شیوه ی اسمشو نیار خودشو بیار!)؛ ولی ما به دین و فرهنگ و سنت های عمیق خود عمل نکرده ایم و لذا امروز مشکلات فراوان داریم.
    امید که با فرهنگ سازی و اجرایی کردن ارزش های اسلامی، به معیارهای اسلامی شادکامی نزدیک تر شویم.
    • پاسخ | ۸ اسفند ۹۴، ۱۴:۲۷
      باسلام
      کتاب " الگوی اسلامی شادکامی " دکتر پسندیده شروع خوبی برای پیگیری این بحث مهم است . 
      جدا از ایرادات مهمی که به بحث شیوه "سنجش " شادکامی چه از بعد نظری چه از بعد میدانی وارد است ، مردم مسلمان ما با همین شرایط موجود صفات برجسته زیادی نسبت به بسیاری از مردم جهان دارند .بعنوان مثال امروز در حالی روانشناسان غربی بر روی " religious coping " که راهبردهای مقابله ای مذهبی هست ، مشغول پژوهش هستند و تاثیرات مثبت آن را در مواجهه با مشکلات زندگی تایید میکنند ، که برخی روانشناسان ما وقتی اسم دین و اسلام میاد ، خم به ابرو میارند و اون رو غیرعلمی میدونند . ما در حالی در کنار چشمه حیات ایستاده ایم ، چشم به آنور آب داریم تا تولیدات مسموم آنها رو دریافت کنیم . آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد ...
      پس ما در بعد نظری قوی تر از آنها هستیم گرچه بسیاری ار معارف رو هنوز تئوریزه نکردیم.
      ما در خصوص اجرا و عملیاتی کردن معارف مون نیز خوب عمل نکردیم . بخشی از اون بخاطر ضعف تنبلی در کار فرهنگی بوده بخشی شم بخاطر هجمه عظیم و ناجوانمردانه فرهنگی غرب و بخشی شم بخاطر کار فرهنگی التقاطی که ناشی از از کم کاری در تئوریزه کردن معارف مون بوده . اما در عین حال با اینکه با وضعیت مطلوب فاصله داریم ولی در جایگاه خوبی قرار داریم .
      انشالله بهتر هم میشیم .
      ممنون از توجه تون و حضورتون